„Dwa pokoje z kuchnią” -odbudowa tramwaju!
drukujKategoria
Projekt ogólnomiejski
Nazwa projektu
„Dwa pokoje z kuchnią” -odbudowa tramwaju!
Skrócony opis projektu
Ratujmy Stare Bimby - odbudowa poznańskich „dwóch pokoi z kuchnią” oraz wagonu silnikowego „Heidelberg”.
Opis projektu
Projekt zakłada remont i odbudowę dwóch wagonów tramwajowych związanych z historią poznańskiej komunikacji.
Pierwszym z nich jest wagon doczepny P1D o numerze 388, który został wyprodukowany we własnych warsztatach Poznańskiej Kolei Elektrycznej przy ulicy Gajowej w związku z przewidywanym wzrostem przewozów podczas odbywającej się w 1929 roku Powszechnej Wystawy Krajowej. Łącznie wyprodukowano 20 sztuk wagonów, które otrzymały numery od 189 do 208. P1D posiadał nadwozie o drewnianym szkielecie, z jednym wejściem pośrodku z każdej strony. W wejściach zamontowano czteroczęściowe rozsuwane na boki drzwi. Wagon pozbawiony był stopni wejściowych, podłoga w przedsionkach obniżona była do wysokości 42 cm nad główką szyny, co znacznie przyspieszało wymianę pasażerów na przystankach. Dwa stopnie pokonać trzeba było dopiero przechodząc z przedsionka do przedziałów pasażerskich umieszczonych po jego bokach. Taka konstrukcja stała się przyczyną jego obiegowej nazwy „dwa pokoje z kuchnią”. Za ich konstrukcję, na Międzynarodowej Wystawie Komunikacji i Turystyki, odbywającej się na terenie MTP, Poznańska Kolej Elektryczna otrzymała nagrodę Grand Prix. Wagon został wycofany z eksploatacji w 1972 roku, skąd trafił do Krakowa, gdzie miało powstać ogólnopolskie Muzeum Komunikacji.
Drugim tramwajem jest silnikowy wagon KSW o numerze taborowym 158, który został wyprodukowany w fabryce w Heidelbergu. Skrót KSW oznaczał „Kriegs-Straßenbahn-Wagen”, czyli „Wojenny Wagon Tramwajowy” – charakteryzujący się prostą konstrukcją, dużymi drzwiami (ułatwiającymi sprawną ewakuację w przypadku nalotów lombardowych) i wysoką pojemnością pasażerską. Wagon trafił do Poznania w 1944r., jednak z powodu braku części wyposażenia elektrycznego skierowany został do ruchu dopiero w roku 1950. Około roku 1965 tramwaj przeszedł remont połączony z przebudową na jednokierunkowy. W takim stanie kursował do roku 1970, kiedy to został wycofany z ruchu liniowego i przekształcony w wagon gospodarczy o numerze taborowym 2033. W marcu 1994r. całkowicie zakończono jego eksploatację. Wagon obecnie oczekuje remontu w hali zajezdni przy ulicy Madalińskiego.
Pierwszym z nich jest wagon doczepny P1D o numerze 388, który został wyprodukowany we własnych warsztatach Poznańskiej Kolei Elektrycznej przy ulicy Gajowej w związku z przewidywanym wzrostem przewozów podczas odbywającej się w 1929 roku Powszechnej Wystawy Krajowej. Łącznie wyprodukowano 20 sztuk wagonów, które otrzymały numery od 189 do 208. P1D posiadał nadwozie o drewnianym szkielecie, z jednym wejściem pośrodku z każdej strony. W wejściach zamontowano czteroczęściowe rozsuwane na boki drzwi. Wagon pozbawiony był stopni wejściowych, podłoga w przedsionkach obniżona była do wysokości 42 cm nad główką szyny, co znacznie przyspieszało wymianę pasażerów na przystankach. Dwa stopnie pokonać trzeba było dopiero przechodząc z przedsionka do przedziałów pasażerskich umieszczonych po jego bokach. Taka konstrukcja stała się przyczyną jego obiegowej nazwy „dwa pokoje z kuchnią”. Za ich konstrukcję, na Międzynarodowej Wystawie Komunikacji i Turystyki, odbywającej się na terenie MTP, Poznańska Kolej Elektryczna otrzymała nagrodę Grand Prix. Wagon został wycofany z eksploatacji w 1972 roku, skąd trafił do Krakowa, gdzie miało powstać ogólnopolskie Muzeum Komunikacji.
Drugim tramwajem jest silnikowy wagon KSW o numerze taborowym 158, który został wyprodukowany w fabryce w Heidelbergu. Skrót KSW oznaczał „Kriegs-Straßenbahn-Wagen”, czyli „Wojenny Wagon Tramwajowy” – charakteryzujący się prostą konstrukcją, dużymi drzwiami (ułatwiającymi sprawną ewakuację w przypadku nalotów lombardowych) i wysoką pojemnością pasażerską. Wagon trafił do Poznania w 1944r., jednak z powodu braku części wyposażenia elektrycznego skierowany został do ruchu dopiero w roku 1950. Około roku 1965 tramwaj przeszedł remont połączony z przebudową na jednokierunkowy. W takim stanie kursował do roku 1970, kiedy to został wycofany z ruchu liniowego i przekształcony w wagon gospodarczy o numerze taborowym 2033. W marcu 1994r. całkowicie zakończono jego eksploatację. Wagon obecnie oczekuje remontu w hali zajezdni przy ulicy Madalińskiego.
Lokalizacja, miejsce realizacji projektu
Ulica, rejon ulic
Odbudowane wagony stacjonować będą w zajezdni tramwajowej przy ulicy Madalińskiego. Dostępne będą na przejazdach okolicznościowych na obszarze całego miasta.Inne istotne informacje dotyczące lokalizacji
Miejski teren zajezdni Madalińskiego znajduje się pod opieką Miejskiego Przedsiębiorstwa Komunikacyjnego w Poznaniu sp. z o.o. z przeznaczeniem na cele muzealne. Wagony stanowić będą eksponaty powstającego muzeum. Właścicielem odbudowanych wagonów zostanie MPK Poznań.Potencjalni odbiorcy projektu
Wyremontowane tramwaje stanowić będą eksponaty, dostępne dla ogółu mieszkańców podczas zwiedzania zajezdni Madalińskiego oraz podczas licznych imprez otwartych organizowanych przez MPK w Poznaniu Sp. z o.o. przy współudziale Klubu Miłośników Pojazdów Szynowych. Jednocześnie tramwaje byłyby świetnym uzupełnieniem szeregu wydarzeń miejskich, uroczystości oraz rocznic historycznych związanych z komunikacją miejską w Poznaniu.
Uzasadnienie dla realizacji projektu
Przeprowadzenie odbudowy tramwajów pozwoli na przywrócenie do ruchu jedynego zachowanego (zbudowanego w warsztatach przy ulicy Gajowej) popularnego poznańskiego wagonu „dwa pokoje z kuchnią” oraz wojennego wagonu „Heidelberg”. Wagon P1D ze względu na swoją konstrukcję, ułatwi dostęp do linii turystycznych osobom niepełnosprawnym – wejście do wagonu odbywa się bez stopni. Wagony stanowić będą „żywe eksponaty muzealne” przypominające historię poznańskich tramwajów.
Szacunkowy koszt projektu
| Składowa projektu | Koszt [w zł] |
|---|---|
| Koszt odbudowy historycznego składu wagonów | 2 000 000 |
| SUMA: | 2 000 000 |
Czy projekt generuje koszty utrzymania w kolejnych latach?
TAK
Łączny koszt utrzymania zrealizowanego projektu w trakcie kolejnych 5 lat (np. koszty sprzątania, energii, wody, bieżących remontów, konserwacji)
| SUMA: | 150 000 |
Dodatkowe załączniki
| Zdjęcia wagonów | Zdj_cia - KSW+P1D.pdf |
Kontakt do wnioskodawcy
Ocena projektu
Projekt został wstępnie zaakceptowany przez Gabinet Prezydenta.
Projekt w trakcie opiniowania przez Wydział Gospodarki Nieruchomościami
Opiniowanie projektu przez:
-
zarządca terenu
:
Zarząd Transportu Miejskiego (ZTM)
Projekt jest rekomendowany do realizacji przez Jednostkę
Karta Oceny Projektu Projekt jest rekomendowany do realizacji: takUzasadnienie Realizacja projektu pozwoli przywrócić do ruchu niezwykle ważny i cenny element historii poznańskiej komunikacji tramwajowej. Mieszkańcy i turyści będą mogli zobaczyć, a także skorzystać z przejazdu bardzo ciekawym pojazdem.Zespół Obradował w składzie: Łukasz BandoszKryteria zasadnicze 1. Zgodność z kompetencjami gminy - Czy proponowane zadanie jest zgodne z kompetencjami gminy i zakresem zadań realizowanych przez jednostki miejskie? - tak2. Zgodność z prawem lokalnym - Czy w dniu zgłoszenia projekt jest zgodny z obowiązującymi w Mieście planami, politykami i programami a w szczególności z:- zapisami miejskiego planu zagospodarowania – obowiązującymi oraz będącymi w opracowaniu? (w razie konieczności można zasięgnąć opinii WUiA lub MPU),
- innymi uchwałami Rady,
- zarządzeniami Prezydenta
3. Zgodność z przyjętą strategią i programami Miasta - Czy w dniu zgłoszenia projekt jest zgodny ze obowiązującą Strategią i programami Miasta Poznania? - tak4. Zadanie przewidziane do realizacji w Budżecie Miasta lub Wieloletniej Prognozie Finansowej - Czy proponowane zadanie jest już uwzględnione w Budżecie Miasta lub Wieloletniej Prognozie Finansowej? - nie5. Współpraca instytucjonalna - Czy projekt wymaga współpracy instytucjonalnej? - nie- Czy osoby odpowiedzialne za kierowanie daną instytucją przedstawiły wyraźną pisemną gotowość do współpracy w formie oświadczenia? - nie dotyczy6. Założenie o wykonaniu tylko jednego elementu - Czy projekt zakłada wykonanie wyłącznie jednego z elementów (etapów) realizacji zadania (np. dokumentacji projektowej), które w latach kolejnych będzie wymagało wykonania dalszych jego elementów (etapów), nieuwzględnionych we wniosku na dany rok? - nie7. Realizacja zadania w budynku będącym własnością Miasta - Czy projekt dotyczy budynku będącego własnością Miasta, w którym prowadzona jest działalność komercyjna (nie dotyczy działalności dotowanej przez Miasto), przez którą rozumie się działalność prowadzoną w celu osiągania zysków? - nie8. Komercyjność projektu - Czy projekt ma charakter komercyjny tzn. wynika z niego, że można z niego czerpać bezpośrednie korzyści finansowe (przychody) w związku z realizacją projektu? - nie9. Możliwość realizacji zadania w przeciągu kolejnego roku budżetowego? - Czy możliwa jest realizacja zadania w trakcie roku budżetowego 2020 lub – w przypadku projektów inwestycyjnych, których realizacja wymaga przeprowadzenia czynności przygotowawczych, polegających np. na sporządzeniu dokumentacji projektowej lub pozyskaniu m.in. stosownych pozwoleń, uzgodnień oraz opinii – w trakcie kolejnego roku budżetowego? - tak10. Projekt zakładający budowę pomnika lub innych form upamiętnienia - Czy projekt zakłada budowę pomnika/pomników lub innych form upamiętnienia regulowanych przez odrębne przepisy? - nie11. Zgodność z przepisami prawa - Czy projekt narusza obowiązujące przepisy prawa, prawa osób trzecich, w tym prawa własności, ochrony wizerunku i dobrego mienia? - nie12. Realizacja na terenie miasta Poznania - Czy miejsce realizacji projektu wykracza poza teren Miasta Poznania? - nieKOSZTY Koszt projektu (kwota w zł) - określony przez Wnioskodawcę - 2 000 000 złKoszt utrzymania projektu w kolejnych 5 latach określony przez Wnioskodawcę - 150 000 złA. Czy wymagany budżet całkowity na realizację projektu jest zgodny z limitami finansowymi wskazanymi w Zasadach PBO20? - takB. Czy łączny koszt utrzymania projektu w kolejnych 5 latach przekracza 30% wartości zgłoszonego projektu? - nie
Koszt projektu (kwota w zł) - określony przez wydział merytoryczny - 1 999 500 złKoszt utrzymania projektu w kolejnych 5 latach określony przez wydział merytoryczny - 150 000 złKoszt oznakowania zrealizowanego projektu - 500 złA. Czy wymagany budżet całkowity na realizację projektu jest zgodny z limitami finansowymi wskazanymi w Zasadach PBO20? - takB. Czy łączny koszt utrzymania projektu w kolejnych 5 latach przekracza 30% wartości zgłoszonego projektu? - nie
Opinie Rad Osiedli:
-
Administrator Osiedla - OSIEDLE WILDA
Projekt jest rekomendowany do realizacji przez Jednostkę
Karta Oceny Projektu Projekt jest rekomendowany do realizacji: takZespół Obradował w składzie: Zarząd Osiedla WildaKryteria zasadnicze Czy projekt jest funkcjonalny? - takCzy projekt jest zgodny z istniejącą infrastrukturą? - takCzy realizacja projektu pozytywnie wpłynie na otoczenie? - takCzy projekt zaspokaja potrzeby lokalne? - tak